اسکن اثر انگشت در صفحه نمایش مانند جادو است! زمانیکه صفحه را لمس می‌کنید، اثر انگشت شما را می‌خواند و سپس بلافاصله قفل تلفن شما باز می‌شود. در این مقاله به توضیح این فناوری جادویی پرداخته‌ایم.
دور شدن از اسکنرهای فیزیکی
البته که اسکن اثر انگشت، مانند سایر اشکال تشخیص بیومتریک، برای دستگاه‌های محاسباتی فناوری جدیدی نیست. در حالی که اسکنرها چندین دهه است در لپ تاپ‌ها به کار گرفته شدند، اولین گوشی همراهی که دارای یک این ویگی بوده Pantech GI100 در سال 2004 بود. البته به دلیل نیاز روزافزون برای محافظت از داده‌ها در گوشی همراهمان، آنها به طرز چشمگیری در گوشی‌های هوشمند به کار گرفته شدند.
در سال 2013، آیفون 5S اپل با راه اندازی Touch ID اولین دستگاه موبایل در بازار ایالات متحده است که دارای اسکنر اثر انگشت بود. اگرچه اپل به تدریج این ویژگی را با تشخیص چهره جایگزین کرده است، این اسکنرهای اثر انگشت روی همه تلفن‌های هوشمند به کار گرفته شدند. اکثر آنها این ویژگی را در پشت یا کناره دستگاه قرار می‌دهند.
طی چند سال گذشته، سایر تولیدکنندگان تلفن نیز اسکنرهای اثر انگشت فیزیکی را به تدریج از رده خارج کرده‌اند. مانند اپل، برخی تأیید اثر انگشت را به طور کامل حذف کرده‌اند، اما دیگر تولیدکنندگان پد فیزیکی را با اسکنر اثر انگشت در صفحه جایگزین کرده‌اند. این ویژگی به شما امکان می‌دهد که قفل گوشی خود را با قرار دادن انگشت روی یک ناحیه خاص از صفحه نمایش تلفن، باز کنید.
فرآیند اسکن در صفحه نمایش
به طور کلی، فرآیند اسکن کردن یک‌سان است، چه در یک طرح فیزیکی یا در صفحه نمایش باشد. معمولاً زیر قسمت خاصی از صفحه نمایش، اسکنر قرار دارد. زمانی که انگشت خود را روی اسکنر قرار می‌دهید، یک عکس فوری از الگوی انگشتتان را با یک دوربین یا سنسور دیگر می‌گیرد. سپس آن را با داده‌های بیومتریک تلفنتان مطابقت می‌دهد و اگر مطابقت داشته باشد، قفل تلفن شما فوراً باز می‌شود.
یکی از بزرگترین مشکلات اسکنرهای نمایشگر، منطقه اسکن نسبتاً کوچک است که اغلب یک کادر کوچک در یک چهارم پایین صفحه نمایش است. سازندگان تلفن معمولا راهنمایی‌های لازم را در نرم افزار گنجانده‌اند تا به شما نشان دهند انگشتتان را کجا قرار دهید. این حالت وقتی صفحه روشن است یا دستگاه شما از نمایشگرهای همیشه روشن (always-on displays) پشتیبانی می‌کند، ظاهر می‌شود.
فرآیند اسکن ممکن است آنی یا بسیار کند باشد. به احتمال زیاد این تفاوت ناشی از تفاوت‌های بزرگ بین دو فن‌آوری اسکن کننده است.
تفاوت اسکنر نوری و اسکنر اولتراسونیک
دو نوع اصلی اسکنر اثر انگشت در صفحه نمایش وجود دارد: نوری و اولتراسونیک.
اسکنرهای نوری نور درخشانی را روی انگشت شما می‌تابانند (اغلب روی صفحه به صورت انیمیشن ظاهر می‌شود). سپس با استفاده از دوربین زیر صفحه از اثر انگشت شما عکس گرفته و از صحت آن اطمینان حاصل می‌کند. اگر اینگونه باشد، قفل تلفنتان باز می‌شود.
بسیاری از افراد تصور می‌کنند اسکنر نوری از امنیت کمتری برخوردار است زیرا از یک دوربین ساده برای گرفتن عکس اثر انگشت استفاده می‌کند. با این حال، سرعت قابل‌توجهی دارد و با توجه به بهینه‌سازی نرم‌افزار، می‌تواند به همان سرعت و حتی بهتر از اسکنر اثر انگشت فیزیکی باشد. اسکنرهای نوری را در گوشی‌های OnePlus و بسیاری از دستگاه‌های میان رده پیدا خواهید کرد.
به طور معمول اسکنرهای اولتراسونیک به عنوان بهترین فناوری شناخته شده‌اند. آنها به جای نور از امواج فراصوتی استفاده می‌کنند که به سمت انگشت شما پرتاب می‌کنند تا یک تصویر سه بعدی دقیق ثبت کنند. این روش مشابه روشی است که در دستگاه‌های سونوگرافی پزشکی استفاده می‌شود.
اسکنرهای اولتراسونیک به طور قابل توجهی ایمن تر از اپتیکال هستند زیرا جعل تصویر سه بعدی اثر انگشت بسیار سخت تر است. آنها همچنین از اسکنرهای نوری پایدارتر هستند و در شرایط بدی مانند دستان خیس یا صفحه کثیف نیز کار می‌کنند. شما می‌توانید این سونوگرافی‌های کوچک را در دستگاه‌های پیشرفته‌ای مانند سری گلکسی سامسونگ پیدا کنید.
آینده فناوری یکپارچه
اسکنرهای اثر انگشت در صفحه نمایش، بخشی از برنامه تولیدکنندگان گوشی هوشمند هستند تا نفوذهای آشکار را به حداقل برسانند و در دکمه‌ها، دوربین‌ها، سنسورها، بلندگوها، پورت‌ها و فضای حاشیه استفاده نشده است.
همچنین در کنار افزایش اسکنرهای نمایشگر، شرکت‌ها برای بهبود نسبت نمایشگر به بدنه، دوربین‌های جلویی را به نمایشگر اضافه کرده‌اند. این تغییر همزمان با حذف جک هدفون است و شرکت‌ها برای ایجاد هدفون بی‌سیم واقعی برای گوشی‌های خود رقابت می‌کنند.
در آینده، ممکن است ویژگی‌های بیشتری به زیر صفحه منتقل شوند. بلندگوهای زیر صفحه نمایشگر به شما امکان گوش دادن به تماس‌ها و پخش موزیک را می‌دهند. همچنین یک دوربین زیر نمایشگر که به شما امکان می‌دهد بدون شکاف، برش یا بازشوی مکانیکی عکس پرتره بگیرید.
البته گوشی‌هایی با این ویژگی وجود دارند. در سال 2019، Meizu دستگاهی را که حاشیه‌های کوچک، سنسورهای قابل مشاهده، درگاه شارژ و دکمه نداشت را پیش‌نمایش کرد. در عوض به بلندگویی زیر صفحه نمایشگر برای تماس‌ها و بازخورد لامسه‌ای در خلق مجدد احساس دکمه‌های فیزیکی تکیه داشت و همچنین به طور انحصاری از شارژ بی‌سیم استفاده می‌کند. پس از آن سال، Oppo یک گوشی را با یک دوربین سلفی زیر صفحه نمایش معرفی کرد.
ما می‌توانیم این طرح‌های یکپارچه را ببینیم که وارد ابزارهای اصلی می‌شوند. سامسونگ از برنامه‌های خود برای ادغام فناوری دوربین با نمایشگر در دستگاه‌های آینده خبر داده است. همچنین شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه اپل ممکن است پورت شارژ آیفون را برداشته و شارژ بی سیم را به طور کامل جاگزین کند. فناوری MagSafe قطعا به این امر کمک خواهد کرد.